The image shown above, the Pearly Blue Dot, is an iconic photo of Earth taken by NASA’s Voyager 1 spacecraft on February 14, 1990. Voyager 1 was hurtling rapidly out of the solar system – beyond Neptune, about 3.7 billion miles (6 billion kilometers) from the sun.
The image, known as the Pearly Blue Dot, shows Earth within a scattered beam of sunlight. Voyager 1 was so far away that – from its perspective – Earth was just a dot of light about the size of a pixel.

The famous astronomer Carl Sagan, after seeing the picture above, said, Look back at that point. There it is, that is home, that is ours, and on it everyone you love, everyone you know, everyone you have ever heard of, every human being who has ever lived, has lived their lives. The sum total of our joys and sorrows, thousands of self-confident religions, ideologies, economic theories, every hunter and forager, every hero and coward, every creator and destroyer of civilization, every king and farmer, every young couple in love, every mother and father, every hopeful child, inventor and explorer, every teacher of morality, every corrupt politician, every superstar , every supreme leader, every saint and sinner in the history of our species, has lived there – on a speck of dust caught in a sunbeam.

In the past, it was widely accepted that the Earth occupied the central  position in the universe. This notion was eventually supplanted by the Sun,  which is now recognized as the nucleus of the solar system. Our solar  system is nestled within the Milky Way galaxy, which is estimated to  harbor around 400 billion stars. The Sun is orbited by eight planets,  including Earth, along with their moons. At the core of the Milky Way  lies a black hole.

If one could travel at light speed from Earth to the center of the Milky Way,  the journey would take an astonishing 26,000 years. The speed of light in a vacuum is exactly 300,000 kilometers per second. The exact center of the  universe remains a mystery. Approximately 13.8 billion years ago, the  universe began to expand explosively from an infinitely dense and hot point,  an event known as the Big Bang. This expansion continues at the speed of  light. Approximately 2 trillion galaxies (2,000,000,000,000) have been  identified so far, but many more await discovery.

The image above shows thousands of galaxies packed into this near-infrared image of the galaxy cluster SMACS 0723. The finely detailed image is a combination of high-resolution imaging from NASA’s James Webb Space Telescope and a natural effect known as gravitational lensing.

The Big Bang

The Big Bang stands as the prevailing explanation for the origin of the  universe. About 13.8 billion years ago, the universe initiated its rapid  expansion from a region of extreme density and temperature. This  event spurred a rapid expansion of the universe, cooling it  in the process. In the initial moments following the Big Bang, the universe’s  rapid expansion resulted in the formation of the first elementary particles,  such as protons, neutrons, and electrons. Roughly 380,000 years later, as  the universe cooled further, the first atoms formed, principally hydrogen  and helium.

Millions of years after the Big Bang event, hydrogen and helium gases  began fusing under gravity’s influence, giving rise to the first stars. As  gas particles clustered together due to gravitational pull, their pressure  and temperature increased, triggering nuclear fusion. The stars formed  during this period were immense but had brief life spans. In their final  stages, these stars culminated in spectacular ‘supernovae’, dispersing  heavier elements like carbon, oxygen, and iron into the cosmos. The stars  that illuminate our sky today and the planets that orbit them emerged  from the remnants of these colossal explosions. Our solar system formed  around 4.6 billion years ago, starting with the Sun, followed by the  planets and their moons.

Earth

Our Earth took shape approximately 4.5 billion years ago. Initially, it was  a molten rock mass, but as it gradually cooled, a solid crust began to form alongside the development of an early atmosphere. The presence of water  became crucial for life’s emergence on Earth. Life is believed to have  originated in aquatic environments. About 3.5 billion years ago, amino  acids formed, leading to the emergence of single celled organisms  such as amoebas. Eventually, multicellular life forms developed, and the  complexity of living organisms increased. Aquatic creatures moved  onto land, gradually evolving into terrestrial organisms. This evolutionary  process resulted in an extraordinary diversification of life.

The universe is immensely vast. Scientists estimate there are around  2 trillion galaxies within it, each containing roughly 100 billion stars. The  Milky Way, our home galaxy, is merely one of these countless galaxies. The  universe’s expansion is occurring at a pace exceeding the speed of light.  As discovered by Edwin Hubble in the 1920s, galaxies are receding from  one another, attributed to the influence of dark energy.

Modern telescopes, such as the Hubble and James Webb Space Telescopes,  as well as others, serve to investigate the universe. Utilizing these  instruments, scientists capture images of the cosmos by detecting light  emitted billions of years ago, enhancing our understanding of the universe’s  formative stages. Evidence supporting the Big Bang theory is gathered  by analyzing the remnants of the universe’s early radiation, known as  cosmic microwave background radiation.

While the universe remains shrouded in mystery, fresh discoveries are  unveiled daily. One certainty is that life exists beyond Earth. The absence  of aliens visiting us may stem from our lack of advanced technology. We are  not solitary in the cosmos. Perhaps a multiverse exists, as many speculate.

മുകളിൽ കാണിച്ചിരിക്കുന്ന ചിത്രം, 1990 ഫെബ്രുവരി 14 ന് നാസയുടെ വോയേജർ 1 ബഹിരാകാശ പേടകം എടുത്ത ഭൂമിയുടെ ഒരു ഐക്കണിക് ഫോട്ടോയാണ് പേൾ ബ്ലൂ ഡോട്ട്. വോയേജർ 1 സൗരയൂഥത്തിൽ നിന്ന് അതിവേഗം പുറത്തേക്ക് പാഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു – നെപ്റ്റ്യൂണിനപ്പുറം, സൂര്യനിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 3.7 ബില്യൺ മൈൽ (6 ബില്യൺ കിലോമീറ്റർ)
പേൾ ബ്ലൂ ഡോട്ട് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ചിത്രം ഭൂമിയെ സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ ഒരു ചിതറിയ രശ്മിക്കുള്ളിൽ കാണിക്കുന്നു. വോയേജർ 1 വളരെ അകലെയായിരുന്നു, അതിന്റെ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് – ഭൂമി ഒരു പിക്സൽ വലിപ്പമുള്ള ഒരു പ്രകാശബിന്ദു മാത്രമായിരുന്നു.

മുകളിൽ ചിത്രത്തെ കണ്ടിട്ട് പ്രശസ്ത ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്നു കാൾ സാഗൻ പറഞ്ഞ വരികളാണ് “ആ ബിന്ദുവിലേക്ക് വീണ്ടും നോക്കൂ. അത് ഇതാ, അതാണ് വീട്, അതാണ് ഞങ്ങളുടേത്, അതിൽ നിങ്ങൾ സ്നേഹിക്കുന്ന എല്ലാവരും, നിങ്ങൾക്കറിയാവുന്ന എല്ലാവരും, നിങ്ങൾ കേട്ടിട്ടുള്ള എല്ലാവരും, ഇതുവരെ ജീവിച്ചിട്ടുള്ള ഓരോ മനുഷ്യനും, അവരുടെ ജീവിതം ജീവിച്ചു. നമ്മുടെ സന്തോഷത്തിന്റെയും കഷ്ടപ്പാടുകളുടെയും ആകെത്തുക, ആയിരക്കണക്കിന് ആത്മവിശ്വാസമുള്ള മതങ്ങൾ, പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങൾ,  സാമ്പത്തിക സിദ്ധാന്തങ്ങൾ, ഓരോ വേട്ടക്കാരനും തീറ്റക്കാരനും, ഓരോ നായകനും ഭീരുവും, നാഗരികതയുടെ ഓരോ സ്രഷ്ടാവും സംഹാരകനും, ഓരോ രാജാവും കർഷകനും, പ്രണയത്തിലായ ഓരോ യുവദമ്പതികളും,  ഓരോ അമ്മയും അച്ഛനും, പ്രത്യാശയുള്ള കുട്ടിയും,  കണ്ടുപിടുത്തക്കാരനും, പര്യവേക്ഷകനും, ധാർമ്മികതയുടെ ഓരോ അദ്ധ്യാപകനും, ഓരോ അഴിമതിക്കാരനായ രാഷ്ട്രീയക്കാരനും, ഓരോ “സൂപ്പർസ്റ്റാറും”, ഓരോ “പരമോന്നത നേതാവും”, നമ്മുടെ ജീവിവർഗത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ഓരോ വിശുദ്ധനും പാപിയും അവിടെ താമസിച്ചു – ഒരു സൂര്യകിരണത്തിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്ന പൊടിപടലത്തിൽ. 

ഭൂമിയാണ് കേന്ദ്രമെന്നു വിശ്വസിക്കപെട്ട ഒരു കാലഘട്ടം  ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നീട് അത് ഭൂമിക്കു പകരം സൂര്യനായി, ഇപ്പോൾ സൗരയൂഥത്തിന്റെ കേന്ദ്രം സൂര്യനായി.  സൗരയൂഥം ക്ഷീരപഥത്തിനു ഉള്ളിലാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. 400 ബില്യൺ നക്ഷത്രങ്ങൾ  ക്ഷീരപഥത്തിൽ ഉണ്ടെന്നാണ്  കണക്കാക്കുന്നത്. ഭൂമി ഉൾപ്പെടെ 8 ഗ്രഹങ്ങളും അതിന്റെ  ഉപഗ്രഹങ്ങളും സൂര്യനെയാണ് ചുറ്റുന്നത്. ക്ഷീരപഥത്തിനു  നടുക്ക് ഒരു ബ്ലാക്ക് ഹോൾ ഉണ്ട്. 

ഭൂമിയിൽ നിന്നും ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ കേന്ദ്രത്തിൽ  എത്തണമെങ്കിൽ പ്രകാശത്തിന്റെ  വേഗതയിൽ  സഞ്ചരിക്കുകയാണെങ്കിൽ 26,000 വർഷം വേണ്ടിവരും. ശൂന്യതയിൽ പ്രകാശത്തിന്റെ വേഗത സെക്കൻഡിൽ കൃത്യമായി 300,000 കിലോമീറ്ററാണ്. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ  കേന്ദ്രം എവിടെയാണെന്ന് അറിയില്ല. 13.8  ബില്യൺ  വർഷങ്ങൾക്ക്മുൻപ് ഒരു  ബിന്ദുവിൽ നിന്നും  മഹാവിസ്ഫോടനം നടന്നത് വഴി  പ്രപഞ്ചം വളരെ  വേഗത്തിൽ വികസിച്ചുതുടങ്ങി. ഇപ്പോഴും പ്രകാശത്തിന്റെ  വേഗതയിൽ പ്രപഞ്ചം  വികസിക്കുകയാണ്. ഇതുവരെ കണ്ടുപിടിച്ച  ഗാലക്സികൾ  എകദേശം 2 trillion  വരും  (2,൦൦൦,൦൦൦,൦൦൦,൦൦൦). ഇനിയും ഗാലക്സികൾ കണ്ടെത്താൻ ഉണ്ട്.

മുകളിൽ കാണിച്ചിരിക്കുന്ന ചിത്രം SMACS 0723 എന്ന  ഗാലക്സി ക്ലസ്റ്ററിന്റെ ഈ നിയർ-ഇൻഫ്രാറെഡ് ഇമേജിൽ ആയിരക്കണക്കിന്  ഗാലക്സികൾ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു.  നാസയുടെ ജെയിംസ് വെബ് ബഹിരാകാശ ദൂരദർശിനിയിൽ  നിന്നുള്ള ഉയർന്ന റെസല്യൂഷൻ  ഇമേജിംഗും ഗ്രാവിറ്റേഷണൽ ലെൻസിംഗ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന  പ്രകൃതിദത്ത പ്രഭാവവും സംയോജിപ്പിച്ച്  സൂക്ഷ്മമായ  വിശദമായ ചിത്രം.

മഹാവിസ്ഫോടനം

മഹാവിസ്ഫോടനം അല്ലെങ്കിൽ ബിഗ് ബാംഗ് എന്ന സിദ്ധാന്തമാണ് പ്രപഞ്ചം എങ്ങനെ ഉണ്ടായി എന്ന് നിലവിൽ അംഗീകരിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഏകദേശം 13.8 ബില്യൺ  വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, അതിസാന്ദ്രതയും  അതിതാപനിലയും കൊണ്ട് സവിശേഷമായ ഒരു ബിന്ദുവിൽ നിന്നാണ്  പ്രപഞ്ചം വികസിച്ചുതുടങ്ങിയത്.  ഈ ബിന്ദുവിൽ നിന്നുള്ള  വിസ്ഫോടനത്തിന്റെ  ഫലമായി പ്രപഞ്ചം വളരെ  വേഗത്തിൽ വികസിച്ചുതുടങ്ങി.  മഹാവിസ്ഫോടനത്തിനു ശേഷമുള്ള ആദ്യ നിമിഷത്തിൽ,  പ്രപഞ്ചം അതിവേഗം വികസിക്കുകയും താപനില  കുറയുകയും  ചെയ്തു. ഇതിന്റെ ഭാഗമായി, ആദ്യ മൗലിക  കണങ്ങളായ പ്രോട്ടോണുകൾ,ന്യൂട്രോണുകൾ,  ഇലക്ട്രോണുകൾ എന്നിവ രൂപം കൊണ്ടു. ഏകദേശം  380,000  വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, പ്രപഞ്ചം തണുത്തതോടെ,  ആദ്യ ആറ്റങ്ങൾ  രൂപപ്പെട്ടു അവ ഹൈഡ്രജൻ,  ഹീലിയം  എന്നീ മൂലകങ്ങളാണ്.

ബിഗ് ബാംഗിന് കഴിഞ്ഞു മില്യൺ വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം  ഹൈഡ്രജൻ, ഹീലിയം എന്നീ വാതകങ്ങൾ  ഗുരുത്വാകർഷണത്തിന്റെ ഫലമായി സംയോജിച്ച് ആദ്യ നക്ഷത്രങ്ങൾ  രൂപംകൊണ്ടത്. ഗുരുത്വാകർഷണ ബലത്തിന്റെ ഫലമായി വാതകകണങ്ങൾ അടുത്തടുത്ത്  വന്നപ്പോൾ, അവയുടെ  മർദ്ദവും താപനിലയും  വർധിച്ചു, അങ്ങനെ ന്യൂക്ലിയർ ഫ്യൂഷൻ ആരംഭിച്ചു.  അപ്പോഴത്തെ നക്ഷത്രങ്ങൾ വളരെ  വലുതും  അവയുടെ  ആയുസ്സ് കുറവും ആയിരുന്നു. ഈ  നക്ഷത്രങ്ങളുടെ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ ‘സൂപ്പർനോവ’ എന്ന  പൊട്ടിത്തെറിയിലൂടെ  കാർബൺ, ഓക്സിജൻ, ഇരുമ്പ്  തുടങ്ങിയ ഭാരമുള്ള മൂലകങ്ങൾ പ്രപഞ്ചത്തിൽ പരന്നു.  ഇത്തരം സൂപ്പർനോവകളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ  നിന്നാണ് ഇപ്പോൾ കാണുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളും അവയ്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ഗ്രഹങ്ങളും ഉണ്ടായത്. ഏകദേശം 4.6 ബില്യൺ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ്, നമ്മുടെ സൗരയൂഥം  രൂപംകൊണ്ടത്. ആദ്യം സൂര്യനും പിന്നീട്  ഗ്രഹങ്ങളും,  ഉപഗ്രഹങ്ങളും ഉണ്ടായി.

ഭൂമി

നമ്മുടെ ഭൂമി രൂപംകൊണ്ട് ഏകദേശം 4.5 ബില്യൺ  വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ്.  ആദ്യകാലത്ത് ഒരു ഉരുകിയ  പാറക്കൂട്ടം ആയിരുന്നു. ക്രമേണ ഗ്രഹം  തണുത്തപ്പോൾ,  ഒരു ഘനമുള്ള പുറംതോട് രൂപപ്പെടുകയും, ആദ്യകാല  അന്തരീക്ഷം നിർമ്മിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ജലത്തിന്റെ  സാന്നിധ്യമാണ് ഭൂമിയിൽ ജീവന്റെ വികാസത്തിന്  വഴിയൊരുക്കിയത്. ജീവൻ ജലത്തിലാണ് രൂപപ്പെട്ടത്.  3.5 ബില്യൺ വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, ചില അമിനോ  ആസിഡുകൾ  ആണ് ആദ്യം ഉണ്ടായത് അതിൽനിന്നും ഏകകോശ ജീവികൾ രൂപപ്പെട്ടു(അമീബ). പിന്നീട്‌  ബഹുകോശ ജീവികളായി വളർന്നു, പിന്നീട് അവയവങ്ങൾ  രൂപപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ സങ്കീർണമായ ജിവി വർഗങ്ങൾ ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങി. തുടർന്ന് ജലത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന  ജീവികൾ ഉണ്ടായി. ഫോട്ടോസിന്തസിസ്  പോലുള്ള  പ്രക്രിയകൾ രൂപംകൊണ്ടു, അതുവഴി ഭൂമിയുടെ  അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഓക്സിജന്റെ അളവ്  വർദ്ധിച്ചു. ജലത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന ജീവികൾ  കരയിൽ കയറി  പൂർണമായും കരയിൽ വസിക്കുന്ന  ജീവികൾ ആയി  മാറി കാലക്രമേണ.  ജീവജാലങ്ങൾ കൂടുതൽ വികസിച്ചു.  അതോടെ ജൈവവൈവിധ്യത്തിന്റെ അസാധാരണമായ  വർദ്ധനവ് ഉണ്ടായി.

പ്രപഞ്ചം അതിവിശാലമാണ് ഏകദേശം 2 ട്രില്യൺ  ഗാലക്സികൾ  പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഉണ്ടെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ  കണക്കാക്കുന്നു. ഓരോ ഗാലക്സിയിലും  ശരാശരി 100ബില്യൺ നക്ഷത്രങ്ങൾ ഉണ്ട്. നമ്മുടെ സൗരയൂഥം  സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ആകാശഗംഗ (മിൽക്കി വേ)  ഗാലക്സി, ഈ അസംഖ്യം ഗാലക്സികളിൽ ഒന്ന്  മാത്രമാണ്. പ്രകാശത്തെക്കാൾ വേഗതയിൽ പ്രപഞ്ചം വികസിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. 1920- കളിൽ എഡ്വിൻ  ഹബിൾ എന്ന ശാസ്ത്രജ്ഞൻ  കണ്ടെത്തിയതനുസരിച്ച്,  ഗാലക്സികൾ പരസ്പരം അകന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.  ഇതിനു കാരണം ഡാർക്ക് എനർജിയാണ്. 

ആധുനിക  ബഹിരാകാശ ദൂരദർശിനികളായ ഹബിൾ,  ജെയിംസ് വെബ്ബ്,  കൂടാതെ മറ്റ് ദൂരദർശിനികളുടെയും സഹായത്തോടെയാണ് പ്രപഞ്ചത്തെപ്പറ്റി പഠിക്കുന്നത്. ഈ ദൂരദർശിനികൾ വഴി, ബില്യൺ കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്  പുറപ്പെട്ട പ്രകാശ രശ്മികൾ പകർത്തി പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ  ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക് ലഭിക്കുന്നു,  അതുവഴി പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആദ്യ കാലത്തെക്കുറിച്ചു  കൂടുതൽ മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നു. കോസ്മിക്  മൈക്രോവേവ് ബാക്ക്ഗ്രൗണ്ട് റേഡിയേഷൻ  എന്ന്  അറിയപ്പെടുന്ന പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ  ആദ്യകാല വികിരണത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങളെ പഠിച്ചു കൊണ്ടാണ്,  ശാസ്ത്രജ്ഞർ മഹാവിസ്ഫോടന  സിദ്ധാന്തത്തിന്  തെളിവുകൾ ശേഖരിക്കുന്നത്.

പ്രപഞ്ചം ഇന്നും എന്താന്നെന്നു പൂർണമായി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല, ഓരോ ദിവസവും പുതിയ പുതിയ കണ്ടുപിടിത്തങ്ങൾ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു കാര്യം  നമുക്ക് എന്തായാലും  ഉറപ്പിക്കാം, ഭൂമിക്ക് പുറത്തു  ജീവനുണ്ട്. ഒരു അന്യഹ്രജീവിയും നമ്മളെ തേടി  വരാത്തതിന് കാരണം ചിലപ്പോൾ അത്രയും അഡ്വാൻസ്ഡ്  ടെക്നോളജി ആർക്കും ഇല്ലാത്തത്കൊണ്ടാകാം.  പ്രപഞ്ചത്തിൽ നമ്മൾ തനിച്ചല്ല. ചിലപ്പോൾ പലരും  വിശ്വസിക്കുന്നത്പോലെ ബഹുപ്രപഞ്ചം(multiverse)  ഉണ്ടായിരിക്കാം. നമ്മുടെ ദൂരദർശിനികൾക്ക് നിരീക്ഷിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലും അപ്പുറം പ്രപഞ്ചമുണ്ട് ,അവിടെ നിന്നുള്ള  പ്രകാശത്തെ  ഒരിക്കലും നമ്മുടെ ദൂരദർശിനികൾക്ക്  പകർത്താൻ കഴിയില്ല. അവിടെ എന്താന്നെന്നു നമുക്ക്  ഒരിക്കലും മനസ്സ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ല,കാരണം പ്രപഞ്ചം പ്രകാശ വേഗതയിൽ വികസിക്കുകയാണ്.

അകലെ  കണ്ടെത്തിയ പലതും ഇപ്പോൾ ഉണ്ടോ എന്ന് ഉറപ്പിക്കാൻ  കഴിയില്ല, കാരണം അവിടെ നിന്നുള്ള പ്രകാശം വർഷങ്ങൾ വേണ്ടിവരും നമ്മുടെ ദൂരദർശിനികൾക്ക്   പകർത്തുവാൻ, അത്രയും ദൂരം പ്രകാശം സഞ്ചരിച്ചാണ്  വരുന്നത്. ഏകദേശം 13.2 ബില്യൺ  വർഷങ്ങൾക്ക്  മുൻപുള്ള ഗാലക്സികളെ വരെ നിരീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇവ  മഹാവിസ്ഫോടനത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നതും അറിയപ്പെടുന്നതിൽ വച്ച്  ഏറ്റവും അകലെയുള്ളതും  പഴക്കമേറിയതുമായ  ഗാലക്സികളിൽ  ഒന്നാണ്.